gasfles met europese aansluiting

Woensdag 20 mei 2020

Rikitea

Sommige eenvoudige acties worden ineens complex. Ter controle voel ik aan de gasfles en merk dat deze bijna leeg is. Oei, dat is niet verwacht en de witte Mexicaanse fles met Amerikaanse aansluiting is leeg en moet derhalve snel op pad om een vulling te versieren en kan met een lege fles niet vertrekken want de volgende eilanden hebben helemaal geen gas of daar wachten op een Supplyship gaslevering eens in de veertien dagen als je geluk hebt.

Zeilers in den vreemde bestaan uit twee soorten. “Lieve behulpzame” en de “Huichelachtige allesweters die je graag zouden willen helpen maar dat kan nu niet want …”.

Ik vaar naar het Duitse schip welk al maanden geankerd ligt vlak voor JoJo om illegaal een gratis internet bericht met richtantenne uit de lucht weet te pikken om hem te vragen wat de oplossing is om snel gas te vinden. Dat wordt een groot probleem zegt hij want dan moet je een maand van tevoren een fles uit Tahiti bestellen en dan moet je geluk hebben als deze op de boot staat want je kunt nergens anders gas krijgen. Twee grote zware flessengas hangen aan de reling en de vrouw des huizes geeft aan dat zij er wel één kwijt wil. Dat komt goed uit zeg ik want dan neem ik graag een fles van jullie over. De schipper zegt resoluut Nein!

Een illusie armer varen we verder en gaan naar de winkel Leille en vragen naar de mogelijkheid voor gas. Er is geen gas meer zegt de winkeldame en wijst me door naar de winkel verderop in de straat. Ook hier de bevestiging dat er geen gas meer is op het eiland. Dit gaat een probleem worden en haal me al een aantal oplossingen in het hoofd door in de zon te garen en/of de generator starten en elektrisch koken. Stormalong komt langszij en vertelt dat het helemaal geen probleem is want de HooDoo heeft twee dagen geleden een gasfles gekocht en de tanks gevuld. Niels regelt bij Yannel de mogelijkheid dat ik hun lege tank overneem en deze probeer te wisselen voor een volle tank. Dit is bijzonder aardig en neem de tank over en wandel naar Leille voor de uitruil van leeg naar vol.

De winkeldame kijkt me aan of ik wel voor vol aangezien kan worden want de boodschap dat er geen gas meer is zit nog in haar geheugen. Mijn selectieve Alzheimer moment draagt zorg dat na wat aandringen toch eens gaat kijken in het boek met reserveringen en haar Chinese Opa geeft aan dat “handel is handel” en met een boze vermanende stem dat ze het de volgende keer echt niet meer doet lopen wij weg met een volle fles naar de boot. Probleem gas is voor lange tijd opgelost.

Jacqueline heeft een kookmoment met Linneth om Guave-jam

te maken welke prima smaakt. De mannen in de kuip en de dames bij het aanrecht, hoe traditioneel kun je het hebben vooral als de mannen het alleen maar over bootjes praten.

Na het vertrek krijgen we bezoek van de Laurens en Kitty van de Tyago en hebben een gezellig gesprek over allerlei wetenswaardigheden maar blijken al snel ingeburgerd te zijn en hun plek gevonden.

De eindemiddagborrel wordt geborreld met Ivar en Floris wat een mooi einde is van een gezellige sociale dag.