Logboek 2020

Mijlen vreten achter het anker

Mijlen vreten achter het anker

 

Vrijdag 22 mei 2020

 

 

Rikitea

 

Rond halfvier vanochtend roept de Aeneas, de Queen B benauwd op dat we heel dicht bij elkaar komen. De beste oplossing is de motor starten en uit de buurt blijven van de verschillende schepen terwijl de ketting aan de Queen B vastligt. Mijn manoeuvreer gebied wordt door de draaiende wind steeds kleiner en ben blij met het ochtendgloren zodat ik ankerop ga om afscheid te nemen van de buren. Dit geeft te veel onrust en vaar naar Etoile d’Azur en de Bella Donna, een beetje te ver vooruit de vaarroute in.

 

De golven en de wind worden nu niet geremd door de berg Duff en krijgen deze vol op de boeg. De Bella Donna is met mij de hele nacht op geweest en blijkt flink met het anker over de rotsachtige bodem gekrabd te hebben. Ik vraag braaf of ik bij hen in de buurt kan ankeren en ze geven aan dat het geen probleem is. Met het overboord schoppen van het ankergerei heb ik direkt houvast en ligt de IP Queen B, tegen de golven te bonken en te draaien op de wind.

De Etoile d’Azur ligt als een poedeltje, achtjes te draaien en we houden met zijn allen redelijk afstand hoewel de afstand naar de Hao soms benauwend is.

 

Moe van de afgelopen nacht kruip ik om 9 uur een uurtje onder de wol om rond 10 uur de situatie goed te bestuderen en zie dat het goed gaat, ondanks het stampen en bonken van het schip. Ik blijf in de kuip hangen want durf de boot niet alleen te laten want als er iets misgaat dan zal het goed mis gaan. Verplichte rust en luister naar de conversatie op de marifoon en constateer dat de meeste andere schepen doen alsof er niets aan de hand is, maar blijven wel stand-by aan boord. In de middag nog een uurtje bijslapen en tegen de avond neemt de wind af, draait naar een gunstige positie zodat de golven en de wind afgevlakt worden door het koraalrif vlak achter de groene boei.

 

In de avond zien we dat de Etoile d’Azur mijlen blijft maken achter zijn anker en de Queen B kijkt arrogant en meewarig vanaf een rustige positie naar de op hol geslagen 150 ton. De Bella Donna heeft een ander plekje gezocht en voel me nu veilig in deze situatie. Jacqueline brengt in de slaapzak de nacht door in de kuip om de situatie in de gaten te houden en kan ik in een breed bed als een marmot de slaap inhalen