Nacht op zee

Zaterdag, 30 mei 2020

S 22º 22,855 W 135º 37,406 - S 21º 25,548 W 136º 57,981

De eerste nacht is meestal de vermoeiendste door te weinig slaap en het wennen aan de bewegingen van het schip. Vannacht heeft de Queen B in alle rust zijn mijlen gedraaid en ondanks de weinige wind ben ik heel tevreden met het resultaat van al mijn snorkelaktiviteiten van de afgelopen dagen om de onderkant schoon te maken. In de ochtend zien we in de verte de bomen op een atol staan. De atollen zijn veel groter dan ik verwachtte en sta verbaasd over de uitgestrektheid van een rif. De zee zie ik in de verte breken en de bomen staan op een redelijke verhoging zodat je de indruk hebt een flink eiland te zien.

Het atol is het resultaat van een vroegere eruptie van een vulkaan die na duizenden jaren weer langzaam terug gezakt is in zee. De schelpen en andere koraaldieren groeien mee met het inzaktempo en de ring om de vulkaanmond is uiteindelijk de ring van een atol. Mooi natuurverschijnsel maar levensgevaarlijk voor de zeiler. De binnenmeren van de vulkaan zijn soms te bevaren maar dan moet er een ingang zijn en enige diepte in het binnenmeer. De binnenzee is meestal bedekt met dikke bulten koraal, bommies genoemd.

Er staat wat meer wind, de zee wordt kalmer en spreek van heel mooi zeilweer. Alles comfortabel aan boord en koken en rommelen er lustig op los. In een Polynesisch tempo de spullen klaar maken voor de nacht. Dit is wat je zou verwachten op de vredevolle oceaan de Pacific. Met een zacht murmelend en pruttelend roerwater stuurt de Queen B de verlichte nacht in. De maan heeft alle kans om zijn mooie schemerlamp functie ten volle uit te stralen