Heel wat meer te repareren

Maandag, 6 juli 2020

S 17° 52’061 W 145° 21’264 - S 17° 40’416 W 147° 15’620

Windy heeft het gebied vandaag voor ons blauw ingekleurd en we rekenen erop dat er geen wind zal staan. De 9 knopen wind is niet veel maar al veel meer dan waar we op rekenden. Nu snel het grootzeil uit de mast en de procedure van de herstelwerkzaamheden worden weer opgepakt.

De kajuit omgebouwd als naaiatelier of zeilmakerij wordt de scheur onverbiddelijk met al zijn gebreken en zonder enige terughoudendheid op de tafel uitgespreid. Jacqueline getraind met naald en draad door het project van gisteren vat met goede moed de werkzaamheden aan maar loopt stuk op de taaiheid van het grootzeil. De lamellen zijn dikker en bij het doorsteken van de naald dor de twee lagen en nog eens door een oude plakrand maken het een moeilijke en vervelende klus. Met een dikkere naald en een kussen onder het zeil, sla ik de gaatjes voor en gaat het doorstikken een stuk gemakkelijker. Na drie uur is ook deze scheur gedicht en zetten het zeil in de mast.

Bij voorgaande keren was het een hels karwei om de pees van het voorlijk in de gleuf van de mast te krijgen maar nu valt deze met een soepele handbeweging ineens op zijn plaats. Geluk en ben blij met het resultaat want beide zeilen staan er prima bij om de wind van morgen, die voorspeld, is te lijf te gaan. Het naaiatelier is weer snel omgebouwd tot kajuit en gooien een hoop spullen weg die door het lange liggen opgedroogd zijn. Tien jaar geleden heb ik eens een reparatieset zeilonderhoud aangeschaft met zelfklevende tape om snel een reparatie uit te voeren. De plak is opgedroogd zodat deze geen enkele functie meer heeft.

We houden het mooie weer en de wind die de vaart blijft houden zodat ik me realiseer dat het tot nu toe een prachtige tocht is geweest. Morgen zal het anders zijn met de voorspelde harde wind maar dan zijn we al bijna bij het eindpunt. Met knikkende uitslagen van het zeildoek van de windvaan en de constante rustige wind maakt het mogelijk om uitgebreid te koken. Een heerlijke maaltijd in de kuip en tijd om een boekje te lezen. Het leven aan boord laat zich kenmerken als gewoon en huiselijk.

De grootste praatjesmaker aan boord gaat om 19.30 naar zijn kooi om de slaap proberen te vatten. Rond 20.30 staat Jacqueline aan het voeteneind dat de wind wel ineens erg fors is toegenomen en dat de Queen B uit zijn roer loopt. Naakt spring ik in de kuip waar het regent en de wind 25 knopen blaast. Eerst de voorliggende koers herstellen en het tegenroer geven aan de windvaan zodat deze de correcties op de harde wind kan doen. Het grootzeil reven tot het tweede rif en tijdens het reven met deze wind komt er even zoveel druk op het zeil dat de geleide blok op de giek met een luide knal losspringt. Vervelend maar eigenlijk niets aan de hand zet ik de achterlijn strak en zijn nu klaar om de harde wind op te vangen.

De golven nemen toe en het geluid van geruis wordt sissend en brekend. De golven bouwen zich snel op en de Queen B vangt alles op met haar elegant kont. De golf zie je opbouwen, hoogte maken, rollend breken en sissend wegrollen onder de kiel door. Het boek van Bernard Moitessier heeft dit eens beschreven dat een golf niet zo snel breekt vlak achter het schip en dat komt omdat het vuile roerwater de golf afvlakt. De brekers van een golf vinden net naast de boot plaats of ver van tevoren, maar niet zo snel dat deze op de achtersteven van de boot valt. Het heeft me aan het denken gezet en denk nu dat hij een punt heeft want geen enkele keer zie ik een golf recht achter de Queen B breken. 25 knopen wind en de slaap uit de ogen wrijvend trek ik de kleding aan met reddingsvest en gaat Jacqueline naar bed om de opkomende misselijkheid te bedwingen door plat te gaan.

De wind schiet in vlagen naar 38 knoop, de golven zijn hoog en donker, de maan verlicht achter de zwarte wolken en de regen maakt het oncomfortabel in de kuip. De wind is zo hevig dat de regen horizontaal onder de bimini in de kajuit tot stilstand gedwongen wordt op het houtwerk en maak de ingang dicht met de bordjes. Vanaf de trap in de kajuit houd ik de boel buiten in de gaten. Rond 2300 twee heldere zoeklichten vanaf de horizon op me af komen en zie een rood licht. Waarschijnlijk een Chinese visser op een 135 mijl afstand van Tahiti zonder AIS en denk er het mijne van, het houdt me wel in de kuip om in de gaten te houden welk traject deze vaart en denk dat ze het AIS-signaal wel hebben gezien zodat de vissersboot ruim aan stuurboord voorbijvaart en 5 mijl achter me plots een dwarsliggende koers gaat varen. Ze maken zogenaamd een chinees bochtje waar ik helemaal geen last van ondervindt.